8 Dagen Spanje La Palma Los Llanos de Aridane Logies
Verliefd op de Atlantische kust
“Eliza, kom je? We willen voor het donker terug zijn.” “Ja, ik kom eraan!” Ik kan mijn blik maar niet wegtrekken van de verte, terwijl ik tot aan mijn enkels in zee sta. Ik voel vreemde kriebels in mijn buik, het lijkt wel alsof ik verliefd ben. Verliefd op dit uitzicht over zee.
De autoreis vanmiddag, naar Puro Atlantico toe, was al een belevenis op zich. Met mijn goede vriendinnen Suzanne en Kim draaide ik een doodlopende, onverharde weg op en alledrie dachten we hetzelfde: klopt dit wel? We lachten van opwinding, want zo'n verborgen plekje moet wel heel speciaal zijn. Ineens doemt er een viertal spierwitte bungalows op. Wanneer we één van de bungalows betreden, zijn we verrast door de moderne inrichting en het eigen terras met uitzicht op zee. Het was daar, op ons terras, dat we besloten het strand op te zoeken om de laatste zonnestralen van de dag mee te pakken. Na vijf minuten rijden voelden we het zachte zand al onder onze voeten.
Een betoverende zonsondergang
Ik knipper nog een keer met m'n ogen en staar in de verte over de immense oceaan. Zou dit het verliefde gevoel zijn waar de eigenaren het over hadden toen we aankwamen? De reden dat zij besloten zich op dit uiterste puntje van Europa te vestigen? De zon is al bijna onder. Ik glimlach en draai me om: ons privéterras wacht.
De avond valt en de lucht kleurt langzaam in warme tinten van oranje en roze. De zon zakt steeds verder weg in de zee, terwijl de golven zachtjes ruisen op de achtergrond. Het voelt als een magisch moment, alsof de wereld even stilstaat en wij alleen zijn met de natuur om ons heen. De frisse zeewind streelt mijn gezicht en ik adem diep in, genietend van de rust en sereniteit om me heen.
Terwijl de sterren aan de hemel verschijnen en de eerste lichten in de bungalows aangaan, besef ik me hoe bijzonder deze plek is. Weg van de drukte en hectiek van het dagelijks leven, hier aan de Atlantische kust, vind ik rust en ruimte om te genieten van de eenvoudige schoonheid van de natuur. Ik voel me verbonden met de zee, het strand en de lucht, alsof ik hier altijd al had moeten zijn.
Met een diepe zucht draai ik me om en loop terug naar onze bungalow. De lichten branden zacht en door het raam zie ik Suzanne en Kim gezellig kletsen op de bank. Ik glimlach en voel me intens dankbaar voor deze bijzondere ervaring. Morgen wacht er weer een nieuwe dag vol avontuur en ontdekkingen, maar vanavond koester ik de herinneringen aan deze betoverende zonsondergang aan de Atlantische kust.
